Ik ga vxc3xb3xc3xb3r zondag m'n boeken over conflicthantering nog maar eens even doorkijken. Want ik heb geen zin om in deze ruzie betrokken te worden.
Twee maanden terug schreef ik over een burenruzie. De ene mevrouw is lid van de kerk. De andere zou het wel willen worden. Maar ja, de buren zitten ook in deze kerk. En daar heeft ze het vrijwel dagelijks mee aan de stok.
Ik heb met beide partijen afzonderlijk aan tafel gezeten. Met een beroep op Romeinen 12 heb ik geprobeerd ze ervan te overtuigen dat dit niet kan. Wil je de minste zijn? Wees in elk geval bereid om naar de ander te luisteren, je eigen fouten te belijden en een nieuw begin te maken.
Natuurlijk komen de bekende tegenwerpingen.
- Ik zie er geen heil in, moruti. Dit sleept al sinds …
- Ja, ik wil wel maar die ander …
- Hoe bedoelt u: m'n fouten belijden?!
- Weet u wel wat zij zei toen-en-toen …
Het bekende mechanisme in alle conflicten. Wijs vooral op de fouten van de ander. Hoe zwarter je de buren smeert, des te witter kom je er zelf uit.
En wat moet je oppassen om als bemiddelaar niet een partij in het conflict te worden. Beide buurvrouwen proberen mij aan hun kant te krijgen.
- Nou moet u me toch eens vertellen, wat heb ik nou fout gedaan?
- Maar wat zegt mevrouw L. dan over mij?
- U zou dat toch ook niet pikken?
- Hoe durft u zulke dingen over mij te zeggen!
Sorry, ik breng alleen maar over wat ik bij de buren hoor. Jullie hebben geen ruzie met mij maar met elkaar. Jullie moeten het samen oplossen.
Zondag na de dienst gaan we met z'n vieren onder de boom zitten. Mevrouw M, mevrouw L, ikzelf plus een oude, wijze moeder uit de gemeente.
Als ze komen tenminste.
Ik bid om wijsheid.
En hoe zijn uw conflicthantering skills?
Hm, beroerd …
Exc3xa9n van beide buurvrouwen kwam niet opdagen. Dus dan kun je een oplossing wel vergeten.
Ik zal de politieberichten in de gaten houden.